ایران و روابط بین الملل
چین و تجارت بین الملل
در فرآیند کنونی جهانی شدن که از جنگ حهانی دوم به بعد آغاز شده است گسترش تجارت جهانی از جایگاهی ویژه برخوردار است. بعد از اتخاذ سیاست درهای باز و ایجاد مناطق ویژه، تجارت چین با سرعتی بی سابقه رشد نمود و میزان صادرات چین از ۱۴ میلیارد ریال دلار در سال ۱۹۷۹ به ۶/۱ تریلیون دلار در ۲۰۱۰ و میزان واردات ان از ۱۶ میلیارد دلار به ۴/۱ تریلیون دلار در این بازه افزایش یافته است.
از سال ۲۰۰۵ تا ۲۰۱۰ تجارت چین (اعم از واردات و صادرات) بیش از دوبرابر شده است. اگر چه صادرات و واردات چین در ۲۰۰۹ به طور قابل توجهی به واسطه بحران اقتصادی کاهش یافت، اما با تجدید آن در ۲۰۱۰ توانست به سطح قبلی باز گردد. چین توانست در این سال آلمان را پشت سر گذاشته و تبدیل به بزرگترین کشور صادر کننده و دومین کشور در واردات کالا گردد.
بر اساس آمار اعلام شده توسط جمهوری خلق چین، این کشور از سال ۱۹۹۰ به بعد به استثنای سال ۱۹۹۳ همواره از مازاد تجاری برخوردار بوده است ( در سال ۱۹۹۳ به علت کاهش موقتی کنترل دولت بر واردات، کشور با کسری تجاری معدل ۱۱ میلیارد دلار روبه رو شد). در سال ۲۰۰۵ مازاد تجاری چین به مبلغ ۱۰۲ میلیارد دلار جهش یافت.