ایران و روابط بین الملل

چالش ها و ضعف های چین در راه ابر قدرتی

الف) چالش تضاد طبقاتی و اختلاف در سطح درآمد

جمعیت چین از نظر توزیع ثروت و درآمد در وضعیت یکسانی نیست.بسیاری معتقدند که در زمان مائو این اختلاف درآمد و طبقاتی بسیار کم بود ولی بعد از روی کار آمدن دنگ شیائوپینگ اوضاع تغییر کرد و اختلاف طبقاتی شدید شد.در این بین اصلاحات اقتصادی این توزیع نامناسب درآمد را تشدید کرد.شهرهای شرقی این کشور از درآمد بیشتری نسبت به شهرهای غربی برخوردارند.

متوسط درآمد در شانگهای بیش از ۵ برابر متوسط درآمد در گانسو است.جمعیت روستایی ۷۰ % جمعیت کشور را تشکیل می دهند، اما تنها ۱۷% از درآمد ملی را به خود اختصاص می دهند.بر طبق برخی آمار دولتی، شکاف بین درآمدهای شهری و روستایی نسبت ۵ به ۱ و یا حتی ۶ به ۱ را دارد.۸۰% پول موجود در حساب های ذخیره روستاییان به ۲۰% دهقانان تعلق دارد.۵% از دهقانان هیچ ذخیره پولی ندارند.

ساکنان شهری در شانگهای و گوانگ ژو درآمد به مراتب بیشتری نسبت به شهرهای حاشیه ای همچون لیائو نینگ و هیلونگجیاک دارند.هم چنین میان صنعت ها و مشاغل مختلف نیز شکاف هایی وجود دارد.

دستمزدها به نحو شدیدی در بخش تولید انرژی، املاک و مستغلات در حال افزایش است، در حالی که در مورد مشاغلی هم چون کشاورزی، جنگل داری و ماهیگیری، دستمزدها پایین بوده و یا ثابت مانده است.خود اشتغالان و صاحبان شرکت های خصوصی دستمزدهای بالاتری را نسبت به کارگران دولتی دریافت می کنند.

تفاوت های بین فقیر و غنی هم چنان در حال افزایش است.ضریب جینی به عنوان یک معیار معتبر بین المللی در زمینه توزیع درآمد که در آن صفر نشان دهنده ی برابری کامل و ۱ نشان دهنده ی نابرابری کامل است، به ۵% در سال ۲۰۰۲ افزایش یافت ، در حالیکه در اواخر دوران مائو حدود ۳% بود.

مرحله خطرناک در ضریب جینی ۴% است.بانک جهانی تخمین زده است که بیش از یکصد میلیون نفر در چین زیر خط فقر زندگی می کنند.

فقر بسیار در مناطق غربی موجب شده که حتی دولت مبادرت به راه اندازی کمپین سرمایه گذاری در غرب کند که البته موثر واقع نشد.