ایران و روابط بین الملل
جایگاه چین در آسیا،تهدیدی علیه ایالت متحده؟!
در طول دوران درگیری ایالات متحده در جنگ عراق و افغانستان و برخی دیگر از مسائل حوزه ی سیاست خارجی (نظیر مسئله ی هسته ای)، چین به گسترش روابط اقتصادی و دیپلماتیک و بسط قدرت نظامی خود در منطقه ی آسیا پرداخت.رابطه ی ایالت متحده و چین همواره از مباحث مهم مطرح در مجامع سیاسی و علمی دو کشور بوده است. در مورد جایگاه چین در منطقه ی آسیا و دلالت های آن برای ایالت متحده نظرات مختلفی ارائه گشته است.
برخی از تحلیل گران گسترش جایگاه چین در آسیا را به مثابه پروژه ای می نگرند که توسط رهبران چینی برای تسلط بر آسیا و تحت شعاع قرار دادن جایگاه ایالت متحده در منطقه، طراحی شده است.این دسته از تحلیل گران به برخی از تلاش های منطقه ای اخیر چین علیه ایالات متحده یا متحدین نزدیک آن (نظیر ژاپن)، و یا تلاش برای ایجاد شکاف میان ایالات متحده و برخی از متحدانش (نظیر استرالیا) در مورد نحوه برخورد با چین، و یا عضویت چین در سازمان همکاری شانگهای استناد می کنند.گسترش توان نظامی چین در آسیا نیز یکی دیگر از موارد مورد توجه این دسته از تحلیل گران می باشد.
دیدگاهی متعادل تر، ارتقا جایگاه چین در آسیا را در جهت حفظ ثبات منطقه ای، ارتقا توسعه اقتصادی چین و حصول اطمینان از عدم ائتلاف همسایگان چین علیه آن و در راستای تجزیه ی تایوان، تحلیل می نمایند.دیدگاه فوق سیاست ها و رفتار چین در منطقه ی آسیا را هدف گیری شده علیه منافع آمریکا نمی بیند، با این وجود تأثیرگذاری غیرمستقیم آن را هم انکار نمی کند.
نگاه ایالت متحده به جایگاه چین در آسیا در دوره های مختلف متفاوت بوده است. با این حال در سال های اخیر، دیدگاه سومی موضع گیری چین و ایالت متحده آمریکا را در منطقه ی آسیا نشان می دهد. این دیدگاه ضمن پذیرش ارتقا جایگاه چین در آسیا و اهمیت آن معتقد است که ایالت متحده می تواند بیشترین سود را از همکاری مستقیم و تشریک مساعی گسترده با چین به دست آورد.گسترش روابط دو کشور و پذیرش منافع چین، می تواند در تشویق چین نسبت به بهره گری مسئولانه از نفوذ خود در آسیا موثر واقع شود، به گونه ای که ضرری متوجه منافع گسترده آمریکا در آسیا نگردد حاکم گشتن این دیدگاه بر روابط دو کشور می تواند منجر به همکاری طرفین در حل مسائل منطقه ای از جمله معضل هسته ای کره شمالی گردد.