ایران و روابط بین الملل

آزادی بیان

اگرچه قانون اساسی ۱۹۸۲ آزادی بیان را تضمین کرده است اما دولت چین اغلب با توسل به ابزارهایی هم چون تلاش برای براندازی حکومت و هم چنین حفاظت از تمامیت دولت به دستگیری و زندانی کردن کسانی که منتقد دولت هستند، می پردازد.دولت هم چنین به شدت در سانسور اخبار از طریق اداره تبلیغات حزب کمونیست چین دخیل است، حتی اگر چنین مجوزی از لحاظ قانونی نواشته باشد.

آزادی مطبوعات:

منتقدان معتقدند که دولت چین به وعده های خود در زمیه فراهم ساختن شرایط برای آزادی مطبوعات عمل نکرده ایت.خانه آزادی در بررسی سالانه آزادی مطبوعاتی، چین را کشوری آزاد، از لحاظ آزادی مطبوعات ندانست.منتقدان می گویندکه کنترل رسانه از طریق اداره تبلیغات حزب کمونیست، نظارت شدید و مجازات برای متخلفان حتی قبل از انتشار موارد سانسور صورت می گیرد.

آزادی مذهبی

طی انقلاب فرهنگی و به خصوص مبارزات رخ داده در این مسیر همه گرایش های مذهبی تحت فشار قرار گرفتند و هم چنین بسیاری از ساختمان های مذهبی ویران شد.از آن زمان تلاش هایی برای تعمیر و بازسازی اماکن مذهبی صورت گرفت که البته از نظر دولت های دیگر و به خصوص ایالت متحده چندان امیدوار کننده و ثمربخش نبوده است و اعضای حزب کمونیست بر طبق قواعد می بایست به بی خدایی اعتقاد داشته باشند، البته بسیاری از اعضای حزب به صورت خصوصی نقیض این قاعده عمل می کنند.