تعریف نکاح:نکاح بنیان طبیعی و مشروع خانواده است . زن ومردی که خود را اماده پذیرفتن مسؤولیتی می بینند،کسانی که خود را شایسته پدر و مادر شدن می دانند و آنان که عشق خود را بهم جاودانه می پندارند،به امضای این پیمان تن در می دهند . برخی می پندارند که اتحاد طبیعی زن و مرد میتواند جایگزین نکاح شود ولی این پندار نادرست را نباید پذیرفت . بنیان چنین خانواده ای بر هوس استوار است ، دیگر آن که زن و مرد در تشیید مبانی خانواده با یک دیگر مساعدتی به عمل نمی آورند و حقوق و تکالیفی در مقابل هم دیگر احساس نمیکنند و همه چیز وابسته به میل و خواهش آنان است، همین که احساس خستگی کردند و یا آغوش گرم تری یافتند، وضع موجود را ترک نموده و به دیگری پناه می اورند آنگاه سرنوشت کودکانی که از این پیمان ناقص و از هم گسیخته به وجود امده اند چه خواهد شد؟ و آیا این کانون که بر مبنای هوس بنا شده است می تواند برای جامعه عنصری مطلوب باشد؟  نکاح پیش از آن که هسته ای حقوقی باشد، پیوندی اخلاقی و مذهبی است و نمی توان  آن را در قالب عقود و تعهدات مالی جای داد؛ اگر چه دارای تبعات مالی نیز هست.

در فقه و قانون مدنی ایران، خانواده تعریف نشده است. شاید بداهت زیاد امر، به نظر برخی از حقوق دانان، قانون گذار را از تعریف بی نیاز کرده است برخی از حقوق دانان در سکوت قانون مدنی خود اقدام به تعریف نکاح کرده اند و آن را رابطه حقوقی که به وسیله عقد تمتع جنسی می دهد، تعریف کرده اند.

به طور کلی با توجه به نظر فقهای امامیه و حقوق دانان و با توجه به سوره نساء قرآن مجید، میتوان گفت که نکاح یک رابطه حقوقی و عاطفی است که به وسیله عقد بین زن و مرد حاصل می شود و به ایشان یک سری حقوق و تکالیف میدهد که از نکاح ناشی می شود.