قانون پولشویی۲۳ نوشته: محمد رسولی

توصیه شماره ۱۳: کارگزاری بانکی

موسسات مالی باید ملزم شوند در روابط کارگزاری بانکی برون مرزی و یا سایر روابط مشابه، افزون بر اجرای تدابیر معمول شناسایی کافی مشتریان، اقدامات زیر را انجام دهند:

الف. جمع آوری اطلاعات کافی درباره موسسه ( درخواست کننده خدمات کارگزاری) با هدف شناخت کامل ماهیت کسب و کار و شهرت موسسه و نیز کیفیت نظارت بر موسسه مذکور بر مبنای اطلاعات موجود در دسترس عموم، از جمله این که آیا آن موسسه تا کنون مشمول تحقیقات قضایی یا سایر اقدامات نظارتی در ارتباط با پولشویی و تامین مالی تروریسم شده است یا خیر؛

ب. ارزیابی اقدامات کنترلی که توسط موسسه درخواست کننده خدمات کارگزاری، در زمینه مبارزه با پولشویی و تامین مالی تروریسم انجام می شود؛

پ. اخذ تاییدیه مدیریت ارشد قبل از برقراری روابط کارگزاری جدید؛

ت. شناخت دقیق مسئولیت های مربوط به هر موسسه؛

ث. در ارتباط با ( حسابهای کارگزاری مورد استفاده مستقیم اشخاص ثالث)، موسسه مالی باید اطمینان یابد، بانک درخواست کننده خدمات کارگزاری، تدابیر مربوط به شناسایی کافی مشتریان در مورد آن مشتریانی که دسترسی مستقیم به حساب های بانک کارگزار، اطلاعات مربوط اخذ شده در فرایند شناسایی کافی مشتریان را در اختیار آن بانک قرار دهد.

موسسات مالی باید از ورود به – یا تداوم- یک رابطه کارگزاری بانکی یا بانکهای پوسته ای منع شوند. موسسات مالی باید ملزم به کسب اطمینان از این موضوع شوند که احراز کنند موسسات درخواست کننده خدمات کارگزاری، اجازه نمی دهند حساب هایشان مورد استفاده بانک های پوسته ای قرار گیرد.

توصیه شماره ۱۴٫ خدمات مربوط به انتقال وجوه یا ارزش

کشورها باید با اتخاذ تدابیری اطمینان حاصل کنند اشخاص حقیقی یا حقوقی که خدمات مربوط به انتقال پول یا ارزش را ارایه می دهند، دارای مجوز بوده و یا به ثبت رسیده اند و نیز مشمول نظام های موثر برای پایش و اطمینان بخشی به لحاظ رعایت تدابیر مقرر در توصیه های گروه ویژه اقدام مالی هستند.

کشورها باید برای شناسایی آن دسته از اشخاص حقیقی و حقوقی که بدون داشتن مجوز یا ثبت، اقدام به ارائه خدمات مربوط به انتقال پول یا ارزش می کنند، تدابیری را اتخاذ کرده و مجازات های مناسبی را نسبت به آنها اعمال کنند.

همچنین، هر شخص حقیقی یا حقوقی که بعنوان نماینده ( یا کارگزار) فعالیت می کند، باید دارای مجوز از یک مرجع ذیصلاح بوده و یا نزد چنین مرجعی به ثبت رسیده باشد. ارائه کنندگان خدمات مربوط به انتقال پول یا ارزش، باید فهرستی از نمایندگان (یا کارگزاران) خود را در اختیار داشته باشند که برای مراجع ذیصلاح کشورهای محل فعالیت آنها، قابل دسترسی باشد. کشورها باید تدابیری را اتخاذ کنند تا مطمئن شوند ارایه کنندگان خدمات مربوط به انتقال پول یا ارزش که از نماینده استفاده می کنند، نمایندگان خود را مشمول برنامه های مبارزه با پولشویی و تامین مالی تروریسم خود کرده و آنها را منظر رعایت این برنامه ها، مورد پایش قرار می دهند.

توصیه شماره ۱۵: فناورهای جدید

کشورها و موسسات مالی باید ریسک های پولشویی و تامین مالی تروریسم که در ارتباط با :

الف.عرضه محصولات جدید و نیز رویه های جدید مورد استفاده در مشاغل از جمله سازکارهای جدید برای تحویل کالا؛ و

ب. استفاده از فناوری های جدید یا در حال توسعه برای محصولات جدید و محصولات قبلی، بروز پیدا می کنند را مورد شناسایی و ارزیابی قرار دهند. درمورد موسسات مالی، این نوع ارزیابی ریسک باید پیش از عرضه محصولات جید، اعمال رویه های جدید کسب و کار و یا استفاده از فناوری های جدید یا در حال توسعه، انجام شود. موسسات مالی باید برای مدیریت و کاهش این گونه ریسک ها، تدابیر مناسبی را اتخاذ کنند.

توصیه شماره ۱۶: نقل و انتقالات الکترونیکی وجوه

کشورها باید اطمینان دهند که موسسات مالی ،اطلاعات ضروری و دقیق در مورد فرستنده وجوه و اطلاعات ضروری مربوط به ذینفع(دریافت کننده وجوه) را در فرایند نقل و انتقالات الکترونیکی و پیام های مربوط، درج کرده و این اطلاعات- در سراسر زنجیره پرداخت و در فرایند نقل و انتقال و پیامهای مرتبط- باقی می مانند.

کشورها باید اطمینان حاصل کنند موسسات مالی به منظور کشف آن دسته از نقل و انتقالات الکترونیکی که فاقد اطلاعات ضروری مربوط به فرستنده و ذینفع وجوه هستند، تمامی نقل و انتقالات را مورد پایش قرار داده و اقدامات مناسبی بعمل می آورند.

کشورها باید اطمینان حاصل کنند که موسسات مالی در حین انجام فرایند نقل و انتقالات الکترونیکی، طبق تعهدات مقرر در قطعنامه ها مربوط شورای امنیت سازمان ملل متحد از جمله قطعنامه ۱۲۶۷(۱۹۹۹) و قطعنامه های پیرو آن و نیز قطعنامه ۱۳۷۳ (۲۰۰۱) مرتبط با ممنوعیت و سرکوب تروریسم باید انجام هر گونه معامله با اشخاص مزبور را ممنوع کنند.

چ) اتکا به اقدامات اشخاص ثالث اقدامات کنترلی و گروه های مالی

توصیه شماره ۱۷ : اتکاء به اقدامات اشخاص ثالث

کشورها می توانند به موسسات مالی اجازه دهند تا در اجرای مراحل (الف) تا (پ) فرایند شناسایی کافی مشتریان ( مندرج در توصیه شماره ۱۰) و یا برای آشنایی با مشاغل مرتبط به شرط رعایت ضوابط زیر به اقدامات اشخاص ثالث تکیه کنند. در این صورت، مسئولیت نهایی در قبال تدابیر مربوط به شناسایی کافی مشتریان بر عهده موسسه مالی تکیه کننده به اقدامات شخص ثالث، خواهد بود.

ضوابطی که باید رعایت شوند عبارتند از:

الف. موسسه مالی که به اقدامات انجام شده توسط شخص ثالث تکیه می کند باید فوراً، اطلاعات لازم مربوط به مراحل (الف) تا (پ) فرایند شناسایی کافی مشتریان مندرج در توصیه شماره ۱۰ را از آن شخص ثالث ،دریافت کند.

ب. موسسات مالی باید با اتخاذ تدابیر مناسب، مطمئن شوند به محض درخواست و بدون تاخیر، به رو گرفت که اطلاعات هویتی و سایر اسناد مربوط به الزامات ناظر بر فرایند شناسایی کافی مشتری، دسترسی خواهند داشت.

پ. موسسه مالی باید اطمینان یابد که شخص ثالث مورد اتکاء، از نظر رعایت الزامات ناظر بر فرایند شناسایی کافی مشتریان و نگهداری سوابق طبق توصیه های ۱۰و ۱۱ مشمول مقررات، نظارت یا پایش بوده و برای اجرای الزامات مزبور، تدابیر مناسبی را به اجرا می گذارد.

ت. برای تصمیم گیری در مورد کشور محل استقرار شخص ثالث واجد شرایط، کشورها باید اطلاعات موجود درباره میزان ریسک هر کشور را بررسی کنند. اگر موسسه مالی به اقدامات یک شخص ثالث تکیه کند که جزئی از همان گروه مالی است و :

  1. گروه مالی مزبور، الزامات مربوط به شناسایی مشتریان و نگهداری سوابق را طبق توصیه های ۱۰، ۱۱ و ۱۲ و برنامه های مبارزه با پولشویی و تامین مالی تروریسم منطبق با توصیه شماره ۱۸، اجرا کند؛
  2. اجرای موثر الزامات مربوط به شناسایی مشتریان و نگهداری سوابق و نیز برنامه های مبارزه با پولشویی و تامین مالی تروریسم در درون گروه، توسط مراجع ذیصلاح نظارت می شود؛

در آن صورت، مراجع ذیصلاح مربوط می توانند مقرر کنند که موسسه های مالی مورد نظر، اقدامات مندرج در بندهای (ب) و (پ) بالا را در برنامه های گروه اعمال نمایند. همچنین، مراجع مزبور می توانند تصمیم بگیرند در مواردی که ریسک بالای کشور، با اعمال سیاست های ضد پولشویی و تامین مالی تروریسم توسط گروه مالی به حد کفایت کاهش پیدا کرده باشد، اجرای مفاد بند ( ت) فوق بعنوان پیش شرط اتکاء به اقدامات شخص ثالث،  الزامی نیست.

توصیه شماره ۱۸: کنترل های داخلی و شعب و موسسات تابعه در خارج

موسسات مالی باید ملزم شوند برنامه های ضد پولشویی و تامین مالی تروریسم را اجرا کنند. گروههای مالی باید ملزم شوند برنامه هایی را در سطح گروه و علیه پولشویی و تامین مالی تروریسم به اجرا گذارند که در بر دارنده سیاستها و روش هایی برای به اشتراک گذاشتن اطلاعات در درون گروه و برای مقاصد ضد پولشویی و تامین مالی تروریسم باشند.

موسسات مالی باید ملزم به کسب اطمینان از این موضوع شوند که شعب خارجی آنها و نیز موسسات تابع های که سهام عمده آنها را در اختیار دارند، تدابیر ضد پولشویی و تامین مالی تروریسم را که با الزامات مقرر در کشور متبوع برای اجرای توصیه های گروه ویژه مطابقت دارند، در خلال برنامه های ضدپولشویی و تامین مالی تروریسم گروه مالی اعمال کنند.

توصیه شماره ۱۹: کشورهای دارای ریسک بیشتر

موسسات مالی باید ملزم شوند در روابط کاری و معامله با اشخاص حقیقی و حقوقی و موسسات مالی کشورهایی که توسط گروه ویژه مشخص شده اند، تدابیر مربوط به شناسایی کافی مشتریان را به نحو شدیدتری اعمال کنند.

تدابیر مذکور، باید موثر و متناسب با ریسکهای موجود باشند.

در صورت درخواست گروه ویژه، کشورها باید بتوانند اقدامات متقابل متناسبی را به اجرا گذارند. همچنین، کشورها باید بتوانند جدا از هرگونه درخواست گروه ویژه، اقدامات متقابل را بعمل آورند .این گونه اقدامات باید موثر و متناسب با ریسک های موجود باشند.

ح) گزارش دهی معاملات مشکوک

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *