قانون پولشویی۳۷ نوشته: محمد رسولی

فصل هفتم) راهکارهای اجرائی

ماده ۶۳ . فراهمایی کشورهای عضو این کنوانسیون

۱٫بدین وسیله فراهمایی( کنفرانس) کشورهای عضو این کنوانسیون به منظور بهبود ظرفیت کشورهای عضو و همکاری بین آنها برای نیل به اهداف مندرج در این کنوانسیون و ترغیب و تجدید نظر در اجزاء آن تشکیل می شود.

۲٫ دبیرکل سازمان ملل متحد، فراهمایی کشورهای عضو را حداکثر یکسال پس از لازم الاجراء شدن این کنوانسیون را برگزار خواهد کرد. پس از آن نشستهای عادی فراهمایی کشورهای عضو براساس این کار مصوب فراهمایی برگزار خواهد شد.

۳٫ فراهمایی کشورهای عضو، آئین کار و مقررات حاکم بر اجراء فعالیتهای مندرج در این ماده از جمله قواعد مربوط به پذیرش و شرکت ناظران و پرداخت هزینه های تقبل شده برای اجراء این فعالیتها را تصویب خواهد نمود.

۴٫ فراهمای کشورهای عضو در مورد فعالیتها، تشریفات و روشهای کاری برای نیل به اهداف مندرج در بند(۱) این ماده از جمله موارد زیر توافق خواهد کرد:

الف ) تسهیل فعالیتهای کشورهای عضو به موجب مواد(۶۰) و (۶۲) و فصلهای دوم تا پنجم این کنوانسیون از جمله ترغیب و بسیج کمکهای داوطلبانه.

ب ) تسهیل مبادله اطلاعات در بین کشورهای عضو در خصوص گرایشها و الگوهای فساد و  رویه های موفقیت آمیز جهت پیشگیری و مبارزه با آن و بازگرداندن عواید ناشی از جرم از جمله از طریق نشر اطلاعات مربوط به گونه ای که در این ماده ذکر شده است.

پ) همکاری با سازمانهای منطقه ای و بین المللی مربوط و ساز و کارها و سازمان های غیر دولتی.

ت) استفاده مناسب از اطلاعات مربوط تهیه شده توسط راهکارهای منطقه ای و بین المللی جهت مبارزه و پیشگیری از فساد به منظور اجتناب از دوباره کاری غیر ضروری.

ث) بررسی دوره ای اجراء این کنوانسیون توسط کشورهای عضو.

ج) ارائه پیشنهادهایی برای بهبود این کنوانسیون و اجراء آن.

چ) مورد توجه قرار دادن الزامات کمک فنی کشورهای عضو در خصوص اجراء این کنوانسیون و پیشنهاد هر اقدامی که ممکن است در این رابطه ضروری به نظر برسد.

۵٫ از نظر بند (۴) این ماده، فراهمایی کشورهای عضو، آگاهی لازم در مورد اقدامات متخذه کشورهای عضو در اجراء این کنوانسیون و مشکلاتی که در این راه به آنها برخورد نموده اند را از طریق اطلاعات ارائه شده توسط آنها و راهکارهای بررسی تکمیلی که ممکن است توسط فراهمایی کشورهای عضو برقرار شود، به دست خواهد آورد.

۶٫ هر کشور عضو، اطلاعات مربوط به برنامه ها ،طرحها، رویه ها و اقدامات اداری و قانونگذاری خود برای اجراء این کنوانسیون را به گونه ای که فراهمایی کشورهای عضو مقرر کرده است، برای فراهمایی کشورهای عضو فراهم خواهد کرد. فراهمایی کشورهای عضو موثرترین راه دریافت و اقدام براساس اطلاعات از جمله اطلاعاتی دریافتی از کشورهای عضو و سازمانهای صلاحیتدار بین المللی را بررسی خواهد نمود. داده های دریافتی از سازمانهای غیر دولتی مربوط که طبق تشریفاتی که فراهمایی کشورهای عضو در مورد آن تصمیم گیری خواهد کرد، به طور مقتضی معتبر شناخته شده اند نیز ممکن است مورد توجه قرار گیرد.

۷٫ فراهمایی کشورهای عضو به موجب بندهای (۴) تا (۶) این ماده، در صورت لزوم هر نهاد یا ساز و کار مناسبی را برای کمک به اجراء موثر این کنوانسیون تشکیل خواهد داد.

ماده ۶۴٫ دبیرخانه

  1. دبیر کل سازمان ملل متحد خدمات دبیرخانه ای لازم را برای فراهمایی کشورهای عضو این کنوانسیون فراهم خواهد نمود.
  2. دبیرخانه اقدامات زیر را بعمل خواهد آورد:

الف) کمک به فراهمایی کشورهای عضو در انجام فعالیتهای مندرج در ماده (۶۳) این کنوانسیون و بعمل آوردن ترتیبات و فراهم کردن خدمات لازم برای جلسات فراهمایی کشورهای عضو؛

ب) براساس درخواست، کمک به کشورهای عضو برای ارائه اطلاعات به فراهمایی کشورهای عضو به صورتی که در بندهای (۵) و (۶) ماده (۶۳) این کنوانسیون پیش بینی شده است؛و

پ) تضمین هماهنگی های لازم با دبیرخانه سازمانهای منطقه ای و بین المللی مربوط.

فصل هشتم) مفاد نهایی

ماده ۶۵٫ اجرا این کنوانسیون

۱٫هر کشور عضو براساس اصول اساسی قانون داخلی خود، اقدامات لازم از جمله اقدامات قانونی و اداری را اتخاذ خواهد نمود تا اجراء تعهدات خود به موجب این کنوانسیون را تضمین نماید.

۲٫ هر کشور عضو می تواند جهت پیشگیری و مبارزه با فساد، اقدامات جدی تر یا شدیدتری نسبت به موارد پیش بینی شده در این کنوانسیون را اتخاذ نماید.

ماده ۶۶٫ حل و فصل اختلافها

  1. کشورهای عضو تلاش خواهند نمود تا اختلافات مربوط به تفسیر یا اجراء این کنوانسیون را از طریق مذاکره حل و فصل نمایند.
  2. هر اختلاف بین دو یا چند کشور عضو در رابطه با تفسیر یا اجراء این کنوانسیون را که نتوان از طریق مذاکره ظرف مدت معقول حل و فصل نمود، بنا به درخواست یکی از کشورهای عضو به داوری، کشورهای عضو مزبور نتوانند در خصوص برگزاری داوری با هم توافق نمایند، هر یک از کشورهای عضو مزبور می تواند اختلاف را براساس درخواست، طبق اساسنامه دیوان بین المللی دادگستری به آن دیوان ارجاع دهد.
  3. هر کشور عضو می تواند در هنگام امضاء تنفیذ، پذیرش یا تصویب یا الحاق به این کنوانسیون اعلام کند که خود را ملزم به رعایت بند (۲) این ماده نمی داند. سایر کشورهای عضو در رابطه با هر کشور عضوی که چنین حق شرطی را در نظر گرفته است، ملزم به رعایت بند(۲) این ماده نخواهند بود.
  4. هر کشور عضوی که طبق بند (۳) این ماده حق شرطی در نظر گرفته است می تواند در هر زمان با ارسال اطلاعیه ای به دبیر کل سازمان ملل متحد، از حق شرط مزبور صرفنظر نماید.

ماده ۶۷٫ امضاء، تنفیذ، پذیرش، تصویب و الحاق

  1. این کنوانسیون از تاریخ نهم تا یازدهم دسامبر ۲۰۰۳ میلادی(۱۸ تا ۲۰ آذر ۱۳۸۲ هجری شمسی) در مریدا، مکزیک جهت امضاء تمامی کشورها و پس از آن از تاریخ نهم دسامبر ۲۰۰۵ میلادی(۱۳۸۴/۹/۱۸ هجری شمسی) درمقر سازمان ملل متحد مفتوح خواهد بود.
  2. این کنوانسیون برای امضاء سازمانهای وحدت اقتصادی منطقه ای نیز مفتوح خواهد بود، به شرط آن که حداقل یک کشور عضو چنین سازمانی طبق بند(۱) این ماده کنوانسیون را امضاء کرده باشد.
  3. این کنوانسیون منوط به تنفیذ، پذیرش یا تصویب می باشد. اسناد تنفیذ، پذیرش یا تصویب، نزد دبیر کل سازمان ملل متحد تودیع خواهد شد. سازمان وحدت اقتصادی منطقه ای در صورتی می تواند سند تنفیذ، پذیرش یا تصویب خود را تودیع نماید که حداقل یکی از کشورهای عضو آن به این ترتیب عمل کرده باشد.

سازمان مزبور در سند تنفیذ، پذیرش یا تصویب خود، حدود صلاحیت خود را در مورد موضوعات مورد حکم در این کنوانسیون اعلام خواهد نمود. چنین سازمانی هر تغییری در حدود صلاحیت خود را به اطلاع امین اسناد خواهد رساند.

۴٫ این کنوانسیون جهت الحاق هر کشور یا سازمان وحدت اقتصادی منطقه ای که حداقل یک کشور عضو آن، عضو این کنوانسیون باشد مفتوح می باشد. اسناد الحاق نزد دبیر کل سازمان ملل متحد تودیع خواهد شد. سازمان وحدت اقتصادی منطقه ای در زمان الحاق خود، حدود صلاحیت خویش را در مورد موضوعات مورد حکم در این کنوانسیون اعلام خواهد نمود. چنین سازمانی هر نوع تغییری در حدود صلاحیت خود را به اطلاع امین اسناد خواهد رساند.

ماده ۶۸٫ لازم الاجرا شدن

  1. این کنوانسیون در نودمین روز پس از تودیع سی امین سند تنفیذ، پذیرش، تصویب یا الحاق لازم الاجراء خواهد شد. ازنظر این بند هر سند تودیع شده توسط سازمان وحدت اقتصادی منطقه ای بعنوان سندی علاوه بر اسناد تودیع شده توسط کشورهای عضو این چنین سازمانی تلقی نخواهد شد.
  2. این کنوانسیون در رابطه با هر کشور یا سازمان وحدت اقتصادی منطقه ای که این کنوانسیون پس از تودیع سی امین سند تنفیذ، پذیرش، تصویب یا الحاق، مورد تنفیذ، پذیرش یا تصویب قرار می دهد یا به آن ملحق می شود، در سی امین روز پس از تاریخ تودیع سند مربوط توسط چنین کشور یا سازمانی یا در تاریخی که این کنوانسیون به موجب بند(۱) این ماده لازم الاجرا می شود ( هر کدام که موخرتر باشد) لازم الاجراء خواهد شد.

ماده ۹٫ اصلاح

  1. بعد از سپری شدن پنج سال از تاریخ لازم الاجرا شدن این کنوانسیون، هر کشور عضوی می تواند اصلاحیه ای را پیشنهاد و آن را به دبیر کل سازمان ملل متحد ارسال نماید و او هم اصلاحیه پیشنهادی را به منظور رسیدگی و تصمیم گیری در مورد پیشنهاد، به کشورهای عضو هر تلاشی را بعمل خواهد آورد تا در مورد هر اصلاحیه به اجماع برسد. چنانچه تمامی تلاشها جهت رسیدن به اجماع به نتیجه نرسد و هیچ توافقی حاصل نشود، بعنوان آخرین راه حل، تصویب اصلاحیه مستلزم دو سوم اکثریت آراء کشورهای عضو حاضر و رای دهنده در نشست فراهمایی کشورهای عضو خواهد بود.
  2. سازمانهای وحدت اقتصادی منطقه ای در مورد موضوعاتی که در چهارچوب صلاحیت آنها قرار دارد، حق رای خود را به موجب این ماده با تعداد آرای برابر با تعداد کشورهای عضو آن که عضو این کنوانسیون هستند، اعمال خواهند نمود. چنانچه کشورهای عضو سازمانهای مزبور حق رای خود را اعمال کرده باشند، سازمانهای مزبور حق رای خود را اعمال نخواهند کرد و بالعکس.
  3. اصلاحیه مصوب، طبق بند(۱) این ماده منوط به تنفیذ، پذیرش یا تصویب کشورهای عضو می باشد.
  4. اصلاحیه مصوب ، طبق بند (۱) این ماده در مورد یک کشور عضو، نود روز پس از تاریخ تودیع سند تنفیذ، پذیرش یا تصویب اصلاحیه مزبور، نزد دبیر کل سازمان ملل متحد لازم الاجراء خواهد شد.
  5. موقعی که اصلاحیه ای لازم الاجرا می شود، در رابطه با کشورهای عضوی که رضایت خود را نسبت به ملزم بودن به آن ابراز داشته اند، لازم الاجرا خواهد بود. سایر کشورهای عضو کماکان ملزم به مفاد این کنوانسیون و هر اصلاحیه ای خواهند بود که قبلا تنفیذ، پذیرش یا تصویب کرده اند.

ماده ۷۰٫ خروج از عضویت

۱٫هر کشور عضو می تواند با ارسال اطلاعیه کتبی به دبیر کل سازمان ملل متحد از عضویت در این کنوانسیون خارج شود. خروج از عضویت مزبور یک سال پس از دریافت اطلاعیه توسط دبیر کل سازمان ملل متحد نافذ خواهد شد.

۲٫در صورتی که تمامی کشورهای عضو یک سازمان وحدت اقتصادی منطقه ای از عضویت در این کنوانسیون خارج شده باشند، عضویت سازمان مزبور در این کنوانسیون پایان خواهد یافت.

ماده ۷۱٫ دبیر کل سازمان ملل متحد بعنوان امین اسناد این کنوانسیون تعیین می شود.

۲٫ نسخه اصل این کنوانسیون که نسخ عربی، چینی، انگلیسی، فرانسوی، روسی و اسپانیایی آن از اعتبار یکسان برخوردار می باشند نزد دبیر کل سازمان ملل متحد تودیع خواهد شد.

در تایید مطالب فوق نمایندگان تام الاختیار زیر که به طور مقتضی از طرف دولتهای متبوع خودداری اختیار می باشند، این کنوانسیون را امضاء کرده اند . قانون فوق مشتمل بر ماده واحده، منضم به متن کنوانسیون شامل مقدمه و هفتاد ویک ماده در جلسه علنی روز یکشنبه مورخ بیست و یکم خرداد ماده یکهزار و سیصد و هشتاد و پنج مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ ۱۳۸۷/۷/۲۰ از سوی مجمع تشخیص مصلحت نظام موافق با مصلحت نظام تشخیص داده شد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *